Σαν γυναίκες της Ροζάβα (ΒΑ Συρία) και σαν αγωνιζόμενες γυναίκες, στέλνουμε την υποστήριξη, τη δύναμη και τους αγωνιστικούς μας χαιρετισμούς σε όσες και όσους αντιστέκονται στη Πολωνία αυτές τις ημέρες για την ελευθερία και τα δικαιώματα των γυναικών!
Σε όλο το κόσμο οι γυναικείοι και φεμινιστικοί αγώνες εντείνονται ενάντια στην καταπίεση και τη βία της πατριαρχίας που έχει διαρκέσει 5000 χρόνια. Η πατριαρχία, κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής της όλα αυτά τα χρόνια, έχει δημιουργήσει μία νοοτροπία που καταπιέζει τις γυναίκες και βρίσκει την ισχυρότερη έκφρασή της στις γυναικοκτονίες. Σε όλο το κόσμο οι γυναίκες επαναστατούν και ενώνονται ενάντια στην αυξανόμενη πατριαρχική βία και στις φασιστικές επιθέσεις των κρατών και αντιστέκονται στις μισογύνικες και βίαιες πολιτικές που αυτά προσπαθούν να μας επιβάλλουν.
Αντίσταση σημαίνει αγώνας. Ένας αγώνας που συνεχίζεται όχι μόνο μέσω της ιστορίας αλλά και μέσω όλου του κόσμου. Πρόσφατα το είδαμε αυτό στις διαδηλώσεις στην Πολωνία όπου για εβδομάδες εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες αντιστάθηκαν στο δρόμο ενάντια στους νέους αυστηρούς περιορισμούς για τις εκτρώσεις.
Οι γυναίκες ενώνουν τις δυνάμεις τους και αντιστέκονται στις πρόσφατες επιθέσεις του κράτους το οποίο συνεργάζεται με φασίστες, μεγάλες εταιρείες/επιχειρήσεις και θρήσκους φονταμενταλιστές. Με τον θυμό που έχουν, βρίσκονται στη πρώτη γραμμή και οδηγούν την αντίσταση, στην οποία η τοπική και παγκόσμια κοινωνία απαντά με αλληλεγγύη εμπλέκοντας σε αυτή όλο και περισσότερους ανθρώπους, κυρίως γυναίκες. Ο αγώνας των γυναικών της Πολωνίας είναι κομμάτι του κοινού μας αγώνα ενάντια στην πατριαρχία, το κράτος και το φασισμό.
Εδώ και χρόνια, εμείς οι γυναίκες της ΒΑ Συρίας, οργανωνόμαστε και πολεμάμε ενάντια στη πατριαρχική νοοτροπία, για μία διαφορετική κοινωνία βασισμένη στην ελευθερία των γυναικών.
Ο 21ος αιώνας είναι ο αιώνας της γυναικείας επανάστασης. (Σε όλο το κόσμο) η ρίζα της καταπίεσης μας είναι κοινή, οι επιθέσεις είναι παγκόσμιες, οπότε οι άμυνες και οι αγώνες μας πρέπει επίσης να είναι σε παγκόσμιο επίπεδο. Ας οργανώσουμε την αυτοάμυνα μας μαζί και σε όλο το κόσμο σαν γυναίκες και αγωνίστριες για την ελευθερία. Πρέπει να βάλουμε ένα τέλος στην πατριαρχική νοοτροπία ώστε να χτίσουμε μία κοινωνία όπου οι άνθρωποι θα ζουν μαζί δημοκρατικά, όπου η ελευθερία της γυναίκας και της φύσης και η απελευθέρωση των φύλων θα είναι εγγυημένα.
Από το Κουρδιστάν στέλνουμε άλλη μία φορά την αλληλεγγύη, τη δύναμη και τους αγωνιστικούς μας χαιρετισμούς στις γυναίκες της Πολωνίας που αγωνίζονται ενάντια στη πατριαρχία, το κράτος, το θρησκευτικό φονταμενταλισμό και το φασισμό. Ακόμα και αν είμαστε μακριά, δηλώνουμε ότι ο αγώνας σας είναι και δικός μας αγώνας ακριβώς όπως η επανάστασή μας είναι και δική σας επανάσταση.
Ο αγώνας συνεχίζεται επειδή αντίσταση σημαίνει ζωή. Ας αγωνιστούμε μαζί για μία ελεύθερη ζωή και για την απελευθέρωση των γυναικών!
Το φθινόπωρο του 2014 το ισλαμικό κράτος επιτέθηκε στην βορειοδυτική πόλη Κομπάνι, η οποία αυτοδιοικούταν δημοκρατικά. Εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο βγήκε στους δρόμους, για να εκφράσει την αλληλεγγύη του στην γυναικεία επανάσταση που συντελούταν εκεί καθώς και στο εφαρμοσμένο δημοκρατικό σύστημα διακυβέρνησης. Όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την ηρωική αντίσταση του YPJ, του YPG και του άμαχου πληθυσμού και παρόλο που η κατάσταση ήταν αδιέξοδη, οι μαχήτριες και οι μαχητές κατάφεραν τελικά να απελευθερώσουν την πόλη, στις 26 Ιανουαρίου.
Όπως και με την επανάσταση στη Ροζάβα, όπου πρωτοστάτησαν οι γυναίκες για να οικοδομηθεί ένα σύστημα αυτοδιοίκησης που να βασίζεται σε δημοκρατικές, οικολογικές και απελευθερωτικές αρχές, έτσι στάθηκαν και πάλι οι γυναίκες στο Κομπάνι, στην πρώτη γραμμή αντίστασης.
Στις 5 Οκτωβρίου του 2014, η θαρραλέα και άφοβη YPJ μαχήτρια Arin Mirkan- διοικήτρια για την άμυνα του Κομπάνι, θυσιάστηκε ώστε να σταματήσει η απόπειρα επίθεσης του ISIS, στο λόφο Mishtenur. Η ηρωική και ανιδιοτελής αυτή πράξη της αποτέλεσε ένα σημείο καμπής στον αγώνα και έγινε σύμβολο αντίστασης. Η πόλη του Κομπάνι έγινε παγκόσμια γνωστή για την αντίστασή της, διότι συνέβαλε στην ήττα του ISIS.
Το τουρκικό κράτος υποστήριζε το ισλαμικό κράτος από την ίδρυσή του και κατά τη διάρκεια της επίθεσης στο Κομπάνι, προπαγάνδιζε ότι η πόλη είχε ήδη πέσει. Αλλά ο λαός του Κομπάνι αγωνίστηκε, νίκησε και ξαναέχτισε την πόλη. Το Κομπάνι όμως συνεχίζεται να βρίσκεται σε κίνδυνο, γιατί αυτό που δεν κατάφερε να κάνει το ισλαμικό κράτος, επιδιώκεται σήμερα από την Τουρκία, με την βοήθεια τζιχαντιστικών ομάδων.
Αρχές του 2018 το τουρκικό κράτος επιτέθηκε στο Αφρίν και κατέλαβε βίαια την πόλη. Στις 9 Οκτωβρίου συνέχισε τις εισβολές στο Gire Spi και στο Sere Kaniye. Από τότε τα κατειλημμένα εδάφη μετατράπηκαν σε πεδία οπλισμένων , τρομοκρατικών ομάδων με δικά τους εκπαιδευτικά κέντρα, τα οποία τρομοκρατούν τον πληθυσμό. Εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας διαπράττονται συνεχώς καθώς επίσης πολιτιστικές γενοκτονίες, βίαιη δημογραφική αλλοίωση και εκδίωξη και λαμβάνονται μέτρα εκτουρκισμού. Εγκλήματα όπως δολοφονίες, βιασμοί, γυναικοκτονίες, ληστείες, καταστροφές γης, ξερίζωση δέντρων και εμπρησμοί αγροτικών εκτάσεων έχουν γίνει καθημερινότητα στις περιοχές.
Η Τουρκία απειλεί και με άλλες επιθέσεις στη Βορειοανατολική Συρία, και το Κομπάνι είναι στο στόχαστρο.
Στις 23 Ιουνίου του 2020 δολοφονήθηκαν από τουρκικούς κηφήνες, τρεις ακτιβίστριες που συμμετείχαν στο γυναικείο κίνημα Kongra Star. Αυτή η επίθεση στις υπερασπίστριες των γυναικείων δικαιωμάτων είναι μία επίθεση στη κοινωνία, στο γυναικείο κίνημα και στο δημοκρατικό σύστημα στη Ροζάβα. Με αυτήν την επίθεση η Τουρκία εκδικείται την ήττα του ισλαμικού κράτους, στο Κομπάνι.
Στις 25 Σεπτεμβρίου του 2020 συνελήφθησαν περισσότερα από 20 μέλη του HDP και κατηγορήθηκαν για τρομοκρατία και προπαγάνδα, επειδή είχαν καλέσει το 2014, για παγκόσμια κινητοποίηση για το Κομπάνι.
Αυτό όμως δεν θα μας σταματήσει. Το πνεύμα της αντίστασης των δολοφονημένων μας συντροφισσών μας ενδυναμώνει ως γυναίκες αγωνίστριες. Θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε, έτσι όπως κάναμε και στο Κομπάνι. Γιατί αντίσταση σημαίνει Ζωή. Λέμε «Όχι στην κατοχή και στη γενοκτονία! Θα υπερασπιστούμε τη Ζωή!».
Οφείλουμε και σήμερα όπως και τότε να εξεγερθούμε για το Κομπάνι. Έτσι όπως τότε που οι μαχήτριες νίκησαν το ισλαμικό κράτος και προστάτευσαν την ανθρωπότητα από αυτό, έτσι οφείλουν και τώρα οι γυναίκες και οι κοινωνίες να υπερασπιστούν το Κομπάνι.
Με αφορμή την 1η Νοέμβρη, της παγκόσμιας ημέρας για το Κομπάνι, καλούμε για δράση και αλληλεγγύη. Ακολουθούμε το κάλεσμα της καμπάνιας RiseUp4Rojava για την εβδομάδα δράσης, από 1 έως 8 Νοεμβρίου και καλούμε όλους και όλες να συμμετέχουν με ποικίλες δράσεις.
Το να υπερασπιστούμε το Κομπάνι, σημαίνει να υπερασπιστούμε τη Ζωή!
Από την στιγμή που βιώνουμε τους ίδιους πόνους, θα προτείνουμε μαζί και συλλογικές λύσεις! Andrea Benario
Οι ιστορικές και οι γεωγραφικές ρίζες της Γυναιολογίας, βρίσκονται στις αναλύσεις της ιστορίας της Γυναίκας στη Μεσοποταμία, καθώς και στη δυναμική του μακροχρόνιου αγώνα απελευθέρωσης των γυναικών, στο Κουρδιστάν. Μέσα από τις νίκες των φεμινιστικών κινημάτων, μέσα από τη γνώση και τη δράση των επαναστατριών, οι γυναίκες ήρθαν πιο κοντά σε αυτές τις ρίζες. Υπό αυτήν την έννοια, ξεχωριστό ρόλο έπαιξε και ο συλλογικός, διεθνιστικός, γυναικείος αγώνας στο Κουρδιστάν, έτσι ώστε να χτιστεί η Γυναιολογία ως μία επιστήμη, η οποία εξαπλώνεται και φέρει σπόρους και καρπούς.
Οι εργασίες στην ακαδημία της Γυναιολογίας, υπό τις συνθήκες της επανάστασης στη Ροζάβα, ξεκίνησαν με τον στόχο να συλλεχθούν εμπειρίες και απαραίτητη γνώση για την εξεύρεση λύσεων στα κοινωνικά προβλήματα,καθώς επίσης και να μελετηθεί η πορεία της γυναικείας επανάστασης. Από το 2017 ιδρύθηκαν τοπικά, ερευνητικά κέντρα και εκπαιδευτικές δομές, όπως και η σχολή Γυναιολογίας, στο Πανεπιστήμιο της Ροζάβα.
Στις 18 Μάιου του 2019, η Ακαδημία της Γυναιολογίας, ίδρυσε το Ινστιτούτο ‘’Andrea Wolf’’. Πριν από 20 χρόνια περίπου, η Hevala Ronahî, Andrea Wolf, αποφάσισε να ανέβει στα βουνά του Κουρδιστάν για να ζήσει με τις γυναίκες- αντάρτισσες και να αγωνιστεί μαζί τους. Αναζήτηση νέων ιδεών, δεσμών, ρήξεων για την κοινωνική απελευθέρωση, καθόρισαν την απόφασή της αυτή. Κάποια από τα ερωτήματα που την προβλημάτιζαν, είναι διαχρονικά. Το 1997 είχε σημειώσει στο σημειωματάριο της: «Φρέσκος αέρας με αγγίζει, μπροστά μας τα βουνά. Ατελείωτη θέα. Είναι μεσημέρι, κάψα. Οι γρύλοι τριβελίζουν. Πίνουμε τσάι και τρώμε στεγνό, σκληρό ψωμί. Αλλά είναι υπέροχα, όλα έχουν ζωή. Έχεις το αίσθημα ότι εδώ γράφεται ανθρώπινη ιστορία, ναι, όντως γράφεται. (…) Μία ιδέα του τι μπορεί να σημαίνει ζωή –άμεσα συνδεδεμένη με τη φύση- ναι, εδώ μπορεί να εξελιχθεί- να βιωθεί. Με αυτές τις σκέψεις, η ζωή στην Ευρώπη μου φαντάζει τόσο αποξενωμένη.»
Μέσα από τις συζητήσεις της με συντρόφους και συντρόφισσες της, η Hevala Ronahî, προσπαθούσε να κατανοήσει τις επαναστατικές διαδικασίες. Καθώς αμφισβητούσε την εδραιωμένη αποξένωση, εξαιτίας του καπιταλιστικού συστήματος και το διαμελισμό της ζωής που αυτός επιφέρει, επιδίωκε να μοιραστεί εμπειρίες αριστερής και φεμινιστικής οργάνωσης. Οι συναντήσεις της με ιδιαίτερους ανθρώπους, με τη φύση και με το απελευθερωτικό κίνημα του Κουρδιστάν, συνέβαλαν στο να νιώσει και να αντιληφθεί τα διαφορετικά χρώματα, ήχους και όψεις της ζωής, που δεν είχε βιώσει ποτέ πριν. Μέσα από τη συμμετοχή της στο γυναικείο κίνημα του Κουρδιστάν, προβληματιζόταν για τις αιτίες της δημιουργίας σχέσεων εξουσίας και του δογματικού τρόπου σκέψης. Ρωτούσε τον εαυτό της: «Γιατί πρέπει μια κουλτούρα να εξαφανίσει μιαν άλλη; Γιατί πρέπει ο αγώνας ανάμεσα στη μητρική (γυναικεία) και στην πατρική (αντρική) γραμμή να τερματίζει σε μία νίκη και σε μία ήττα και όχι στην ένωση;»
Μέσα από αυτούς τους προβληματισμούς η Heval Ronahî, επηρέασε καθοριστικά την ιδεολογία της Γυναιολογίας. Η πρότασή της ήταν να εξαλείψουμε τις διαφορές που έχουν δημιουργηθεί από τις ιεραρχικές συνθήκες έτσι ώστε να μην αντιλαμβανόμαστε τις σχέσεις μας ως διαχωρισμένες και αντιθετικές αλλά ως αλληλοσυμπληρούμενα στοιχεία.
Η συνιδρύτρια του ινστιτούτου‘’Andrea-Wolf’’, Zehra Deniz εξηγεί τους στόχους, τις πρώτες πρακτικές εμπειρίες και τα σχέδια για το μέλλον.
Ποιος ήταν ο στόχος της ίδρυσης του Ινστιτούτου ‘’Andrea-Wolf’’, ως αναπόσπαστο κομμάτι, της Ακαδημίας της Γυναιολογίας;
Μπορούμε να διακρίνουμε ξεκάθαρα, ότι η καπιταλιστική νεωτερικότητα αποτελεί το αποκορύφωμα της πατριαρχικής κυριαρχίας. Είναι ένα σύστημα, που στηρίζεται στο βιασμό και την αδιάκοπη βία εναντίον των γυναικών και όλων των καταπιεζόμενων φύλων. Ο πλανήτης, οι κοινωνίες, οι άνθρωποι, υφίστανται βαθιά εκμετάλλευση. Ιδιαίτερα οι γυναίκες αγωνίζονται σε όλα τα μέρη του κόσμου, εναντίον αυτού του εκμεταλλευτικού, βίαιου συστήματος για το δικαίωμά τους στη ζωή και την ελευθερία. Ενάντια λοιπόν σε ένα παγκόσμιο, εκμεταλλευτικό σύστημα, χρειαζόμαστε έναν παγκόσμιο αγώνα απελευθέρωσης. Έχει τεράστια σημασία να διαμορφωθούν και να εξαπλωθούν τέτοιοι αγώνες, σε όλα τα μέρη του κόσμου. Παρόλα αυτά παρατηρούμε ότι οι φεμινιστικοί, οι σοσιαλιστικοί, αναρχικοί, οικολογικοί αγώνες καθώς και οι αγώνες διαφορετικών πολιτισμικών και κοινωνικών κινημάτων, παραμένουν αυτοαναφορικοί. Καθώς δεν αφήνουν την ενέργειά τους να ρέει μαζί με τις άλλες ενέργειες, επιτυγχάνεται μόνο μία περιορισμένη κοινωνική επίδραση. Επειδή δεν ενώνουν τις ενέργειές τους, δεν μπορεί να αναπτυχθεί καμία συνέργεια, από την οποία να μπορεί να γεννηθεί μία δύναμη, που να καταφέρει να ξεπεράσει την παγκόσμια εξουσία του καπιταλιστικού συστήματος. Αυτό είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωπες. Ειδικά ο αγώνας για την απελευθέρωση της γυναίκας, απαιτεί μία βαθιά σύνδεση και μία έντονη δυναμική. Θεωρούμε την κατάσταση των γυναικών ως το πρώτο και τελευταίο οχυρό της αποικιοκρατίας.
Για αυτό είναι σημαντικότατο να διαχυθεί η ενέργεια αυτή. Γιατί όσο δεν ξεπερνάμε την πατριαρχική εξουσία, που αποτελεί την πηγή όλου του συστήματος εκμετάλλευσης, απειλούμαστε υπαρξιακά, όλα τα έμβια όντα, οι κοινωνίες μας και η φύση. Γι’αυτόν το λόγο ο αγώνας των γυναικών συμβολίζει έναν υπαρξιακό αγώνα, που αφορά όλο τον κόσμο. Θεωρούμε ότι η σημαντικότερη ερώτηση είναι: Πώς μπορούμε εμείς ως γυναίκες να συνδέσουμε τους αγώνες μας, να τους διευρύνουμε και να προχωρήσουμε, προωθώντας τον παγκόσμιο αγώνα για δημοκρατία και αυτοδιάθεση εναντίον του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος;
Για αυτόν τον αγώνα απαιτείται μία βαθιά, συλλογική συνείδηση των γυναικών με μια εμβάθυνση στην ιστορική και κοινωνική κληρονομιά. Ένας αγώνας που δε θα εμπεριέχει καμία διανοητική και συναισθηματική εμβάθυνση, δεν θα μπορέσει να σταθεί ενάντια σε ένα τέτοιο οργανωμένο σύστημα εξουσίας. Τρόποι σκέψεις και ζωής που δε θα έρχονται σε ρήξη με τις αντρικές εξουσιαστικές ιδεολογίες, θα αναπαράγουν αναπόφευκτα τέτοιες ιδεολογίες και θα ενσωματωθούν τελικά στο σύστημα. Για να αποφευχθεί αυτός ο κίνδυνος, χρειαζόμαστε χώρους στους οποίους θα μπορούμε να συζητάμε, να εκπαιδευόμαστε, που θα μπορούμε να ενώνουμε τις σκέψεις και τις ζωές μας. Εξαιτίας όλων αυτών θεωρούμε ότι το Ινστιτούτο, μπορεί να διαδραματίσει έναν καθοριστικό ρόλο.
Σε διαφορετικές ιστορικές εποχές,σε όλα τα μέρη του κόσμου, οι γυναίκες πραγματοποίησαν σημαντικές έρευνες και μελέτες, δημιούργησαν ξεχωριστά έργα, παρήγαγαν αξιόλογες γνώσεις. Όλα αυτά τα αντιλαμβανόμαστε ως βάσεις, πάνω στις οποίες μπορούμε να χτίσουμε. Πηγές δύναμης και έμπνευσης αποτελούν για μας τα επιτεύγματα των φεμινιστικών μελετών καθώς και οι αγώνες του παρόντος, όπως η γυναικεία επανάσταση στο Κουρδιστάν. Στο πλαίσιο της Γυναιολογίας θέλουμε να ενώσουμε αυτές τις έρευνες, τις γνώσεις και τα επιτεύγματα. Μέσα από μια σύνθεση των ήδη υπαρχόντων πηγών γνώσεων, θέλουμε να προσφέρουμε σε όλες τις γυναίκες τη δυνατότητα και την ευκαιρία, να διευρύνουν τις γνώσεις τους και να αναπτύξουν τη συνείδησή τους. Με αυτήν την κατεύθυνση στόχου, θέλουμε να κάνουμε στο Ινστιτούτο, εργασίες στο τομέα των γυναικείων και κοινωνικών επιστημών για να ορίσουμε ένα κοινό πνεύμα, μία κοινή συνείδηση και μία κοινή γραμμή για τον παγκόσμιο γυναικείο αγώνα, ανατολής και δύσης. Πιστεύουμε ότι μέσα από αυτές τις προσπάθειες, μπορεί να δημιουργηθεί μία δυναμική λύση ενάντια στις συστημικά κατασκευασμένες, καταστροφές των καιρών μας.
Η Γυναιολογία διατυπώνει την αξίωση, να είναι μία επιστήμη -από και για -τη γυναικεία επανάσταση. Τι ρόλο μπορεί να παίξει το Ινστιτούτο στην αναζήτηση της ελευθερίας των γυναικών και για τη γυναικεία επανάσταση, σε παγκόσμιο επίπεδο;
Ο θαρραλέος και αποφασιστικός αγώνας, που διεξάγεται από τις γυναικείες δυνάμεις αυτοάμυνας YPJ και από τις Κούρδισσες, εναντίον του λεγόμενου ισλαμικού κράτους, διαδραμάτισε στη Ροζάβα, έναν πολύ σημαντικό ρόλο για την πρόοδο συνολικά της κοινωνικής επανάστασης όπως και για τη γυναικεία επανάσταση. Αυτή η σπουδαία αντίσταση συνέβαλε στην ανάπτυξη της γυναικείας συνείδησης. Μέσω αυτού έγινε η Ροζάβα το σημείο αναφοράς, για τους δημοκρατικούς και επαναστατικούς αγώνες, διαφορετικών εθνοτήτων στην εποχή μας. Επαναστάτες και επαναστάτριες με διαφορετικές ταυτότητες, από ποικίλα πολιτικά ρεύματα όπως ο σοσιαλισμός, ο φεμινισμός, ο αναρχισμός, πλαισίωσαν αυτόν τον αγώνα. Αυτή η κατάσταση δημιούργησε ένα νέο ορίζοντα για παγκόσμιες, επαναστατικές εξεγέρσεις, κάτι που αφορά και την προοπτική του αγώνα για την απελευθέρωση των γυναικών. Η επανάσταση στη Ροζάβα, οι πρακτικές της γυναικείας αυτοάμυνας καθώς και οι διανοητικές διαστάσεις της επανάστασης αυτής, προκάλεσε στις γυναίκες από διαφορετικά μέρη του κόσμου, τη συμπάθεια και το ενδιαφέρον. Στη Ροζάβα χτίζονται ο επαναστατικός αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση καθώς και η γυναικεία επανάσταση. Το θεμέλιο της επανάστασης αυτής, βασίζεται στην ενότητα των εθνών και στα κοινά στοιχεία των πολύπτυχων, διαφορετικών ταυτοτήτων των γυναικών. Γι αυτό τον λόγο, τώρα μας δίνεται μία ιστορική ευκαιρία, να εργαστούμε πάνω στις βάσεις των μεθόδων της Γυναιολογίας και να προσπαθήσουμε να χτίσουμε ένα κοινό δίκτυο, των πολλών διαφορετικών ταυτοτήτων, σκέψεων και αντιλήψεων των γυναικών.
Στη Ροζάβα μορφοποιήθηκε η πρώτη γυναικεία επανάσταση της νεολιθικής εποχής και δέκα χιλιάδες χρόνια αργότερα, μορφοποιείται εκ νέου, μία κοινωνική εξέγερση των γυναικών, στην ίδια γεωγραφική περιοχή. Πηγή έμπνευσης για όλες τις γυναίκες, που αναζητούν την ελευθερία, που αγωνίζονται για την απελευθέρωσή τους, είναι η θέληση να μετουσιωθούν οι εδώ αναπτυσσόμενες επαναστατικές αξίες, σε μία γυναικεία επιστήμη. Αυτή η πρωτοβουλία δεν αποτελεί μόνο μία πηγή έμπνευσης αλλά πολύ περισσότερο, δίνει τη δυνατότητα να προκύψει μία ώθηση για μία κοινή συνείδηση και έναν κοινό αγώνα. Αυτό δεν είναι κάτι αφηρημένο, αλλά μία συγκεκριμένη πραγματικότητα.Αυτή η πραγματικότητα σημαίνει, να υπομείνουμε τις δυσκολίες, ακόμα και τον θάνατο, όπως οι συντρόφισσές μας που πέφτουν στον επαναστατικό αγώνα. Τα πρώτα θεμέλια για το χτίσιμο των γεφυρών μεταξύ των αγώνων, τα βάλανε η Hevala Ronahî (Andrea Wolf) από τη Γερμανία, η συντρόφισσα Ivana, με αφρικάνικη καταγωγή, που μεγάλωσε στη Γερμανία, η συντρόφισσα Lêgerîn, από την Αργεντινή, η Hêlîn από την Αγγλία, η Sara από τη Γερμανία. Μας απέδειξαν με την αποφασιστικότητά τους, το δικαίωμά μας να σκεφτόμαστε ελεύθερα και να αγωνιζόμαστε για μία ελεύθερη ζωή.
Η πρώτη διαδικασία επιμόρφωσης στο Ινστιτούτο ‘’Andrea-Wolf’’, αφιερώθηκε στην Malda Koser, που δολοφονήθηκε στις 5/05/2019 από μία επίθεση βόμβας, στο δρόμο ανάμεσα στην πόλη Hole και την πόλη Hesekê. Η Hevala Malda, ήταν μία νέα Κούρδισσα από το Hesekê, η οποία προωθούσε με πολλή ενέργεια και ενθουσιασμό,μαζί με άλλες γυναίκες από διαφορετικές κοινότητες, τις εργασίες της Γυναιολογίας. Η χαρά της για ζωή, οι αρχές της και η αγάπη της για τον άνθρωπο, δεν μπορούν παρά να συμβολίζουν με τον πιο αυθεντικό τρόπο, το πνεύμα της Γυναιολογίας.Η Hevala Malda, στις συναντήσεις της και στις εργασίες επιμόρφωσης, άνοιγε δρόμους προς μία ελεύθερη και κοινοτική ζωή, σε πολλούς ανθρώπους από την κουρδική, αραβική και συριακή κοινότητα (suriyanischen).
Το να διευρυνθούν οι ορίζοντες για την απελευθέρωση των γυναικών καθώς και η αναζήτηση των βημάτων, για το χτίσιμο ελεύθερων, αλληλέγγυων, κοινωνικών δομών, αποτέλεσαν τους βασικούς στόχους της πρώτης διαδικασίας επιμόρφωσης, στο Ινστιτούτο ‘’Andrea-Wolf’’, στο οποίο συμμετείχαν γυναίκες, από εννιά διαφορετικές χώρες της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.
Ποιά τα κοινά σημεία ανάμεσά σας και ποιες οι διαφορές και οι ιδιαιτερότητες που αναδείχθηκαν σ’ αυτή τη συνάντηση;
Ως μία γυναίκα από τη Μέση Ανατολή, δεν είχα βρεθεί ποτέ σε ένα μέρος, όπου συμβίωναν τόσες πολλές διαφορετικές ταυτότητες. Από τη δικιά μου οπτική ήταν μία νέα εμπειρία.Μπορώ να πω ότι για μένα ως γυναίκα, που χρόνια συμμετέχει στον επαναστατικό αγώνα, αυτή η εμπειρία με εμπλούτισε ιδιαίτερα. Από τη μία ανακάλυψα τείχη, που οικοδομούνται στα μυαλά μας από το πατριαρχικό εξουσιαστικό σύστημα, από τη νοοτροπία των καπιταλιστικών έθνων-κράτων και τον εθνικισμό. Από την άλλη, βρήκα και διεξόδους, που μπορούν να ξεπεράσουν τα τείχη. Όπως οι δυτικοί κυρίαρχοι καλλιεργούν στερεότυπα κουλτούρας και στερεότυπα που αφορούν τις γυναίκες στη Μέση Ανατολή, έτσι καλλιεργούνται και στερεότυπα που αφορούν τη Δύση, στις κοινωνίες της Μέσης Ανατολής. Γνώρισα μία πολύ διαφορετική δυτική ταυτότητα, από αυτή που μας παρουσιαζόταν. Οι δυτικές κοινωνίες δεν είναι τόσο ομογενείς, όσο είχα πειστεί πως ήταν. Και εκεί υπάρχουν διαφορετικές γυναικείες ταυτότητες, που αναπτύχθηκαν στο πλαίσιο διάφορων,τοπικών κουλτούρων. Είδα ξεκάθαρα, ότι οι πόνοι που βιώσαμε ως γυναίκες, τελικά είναι κοινοί και συνειδητοποίησα τα τόσα πολλά χτυπήματα που έχουμε υποστεί όλες μας, από το πατριαρχικό σύστημα. Αυτό το ένιωσα με έναν αρκετά τραυματικό τρόπο, κυρίως κατά τη διάρκεια των αναλύσεων των προσωπικοτήτων, που πραγματοποιήθηκε προς το τέλος της επιμόρφωσης. Συχνά συναντιόντουσαν τα κύματα των συναισθημάτων μας με τα δάκρυα αλλά και με τη χαρά. Κατάλαβα για άλλη μία φορά, ότι όταν οι πόνοι από τις εμπειρίες μας είναι κοινοί, τότε χρειάζεται να βρούμε και κοινές λύσεις. Οι εμπειρίες ζωής, που κάθε συντρόφισσα μοιράστηκε μαζί μας, ήταν για όλες μας εποικοδομητική. Γίναμε όλες μας πιο πλούσιες σε εμπειρίες, με αυτά που μοιραστήκαμε. Αναγνωρίσαμε τα λάθη μας και συζητήσαμε γι’ αυτά. Yπό αυτήν την έννοια, ήταν μία πολύ σημαντική και αξιόλογη εμπειρία μάθησης!
Ποιες εργασίες θα πραγματοποιούνται στο Ινστιτούτο στο μέλλον;
Τους στόχους των εργασιών μας τους έχω ήδη αναφέρει. Θέλουμε να οργανώσουμε και να διαμορφώσουμε τις εργασίες μας με τέτοιο τρόπο,ώστε να καταστεί δυνατό από τη μια να πραγματοποείται μία ουσιαστική εμβάθυνση και από την άλλη να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις γνώσεις και ευρύτεροι κύκλοι γυναικών, από όλα τα μέρη του κόσμου. Κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου της επιμόρφωσης,δοκιμάσαμε νέες μεθόδους, στις οποίες θα εμβαθύνουμε σε ερχόμενες επιμορφώσεις, αναπτύσσοντας ποικίλες θεματικές. Αρχικά, θέσαμε ως στόχο μας να καταγράψουμε τα αποτελέσματα της επιμόρφωσης και να δημιουργήσουμε μία πηγή με όλες αυτές τις πληροφορίες. Υπάρχουν ομάδες εργασίας, που ασχολούνται με εγχειρήματα συγγραφής και μετάφρασης βιβλίων και μπροσούρων.
Θέματα όπως: η Ιστορία γυναικείων κουλτούρων και αγώνων,η Hevjiyana Azad (ελεύθερη, κοινοτική ζωή),οι εναλλακτικές και οικολογικές μορφές οικονομίας, η υγεία,η αυτοάμυνα, οι επιπτώσεις της θρησκείας και του φιλελευθερισμού πάνω στις ζωές μας, μπορούν να αποτελέσουν τα θέματα των επόμενων επιμορφώσεων και ερευνών. Επιπρόσθετα, θέλουμε να οικοδομήσουμε έναν ευρύτερο κύκλο σύνδεσης και ανταλλαγής της τεχνογνωσίας των γυναικών, από διαφορετικές κοινότητες . Κοινή ζωή, συζήτηση και εργασία μπορούν να παρέχουν το πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθεί μία πολύ πιο βαθιά, οργανική κατανόηση της ζωής καθώς και νέες σχέσεις.
Ιδρύσαμε την πρώτη επιτροπή Γυναιολογίας (Jineoloji) στη Γερμανία, που θα συντονίζει τις εργασίες της γυναικείας επιστήμης, της Γυναιολογίας. Αυτή είναι η απάντησή μας στις τουρκικές επιθέσεις, κατά της γυναικείας επανάστασης στη Ροζάβα.
Θεμελιώδης βάση της κοινωνικής οργάνωσης στη Ροζάβα, είναι η έμφυλη απελευθέρωση. Οι γυναίκες οργανώνονται σε συμβούλια, κομμούνες, κοοπερατίβες, σε ακαδημίες και σε πολλές άλλες δομές. Εκτός αυτού, το 50% του ποσοστού συμμετοχής σε όλες τις δομές λήψης αποφάσεων, αποτελείται από γυναίκες, καθώς επίσης, οι δύο εκπρόσωποι κάθε δομής, απαρτίζονται πάντα, από μία γυναίκα και έναν άντρα. Η Γυναιολογία είναι μία νέα κοινωνική επιστήμη από τη γυναικεία σκοπιά και οι ρίζες της βρίσκονται στην ιστορία της Μεσοποταμίας και στις εμπειρίες του κουρδικού, γυναικείου αγώνα. Στα ερευνητικά κέντρα, στις ακαδημίες της κοινωνικής παιδείας, στην σχολή του -από το 2016-, υφιστάμενου Πανεπιστημίου στη Ροζάβα, στο γυναικείο χωριό Jinwar και σε πολλά άλλα μέρη στη Ροζάβα, η Γυναιολογία διδάσκεται και συνεχίζει να εξελίσσεται.
Ο τουρκικός στρατός και η ισλαμική εθνοφρουρά,στις αρχές του 2018, κατά τη διάρκεια της επίθεσης στην πόλη Efrîn,βορειοδυτικά της Συρίας,καταστρέψανε από τις πρώτες μέρες κιόλας, τον ναό της Ishtar, ο οποίος συμβόλιζε την αρχαία γυναικεία κουλτούρα της Μεσοποταμίας. Στην κατειλημμένη πόλη στη συνέχεια, όλες οι γυναίκες, έχασαν τα δικαιώματα ελευθερίας που είχαν. Οι τωρινές πολεμικές επιχειρήσεις ξεκίνησαν «τυχαία», στις περιοχές που εκπροσωπούσαν τις αρχαίες μητρικές, θεϊκές κουλτούρες, δηλαδή στην πόλη Til Xalaf (Tall Khalaf) και στην πόλη Serêkaniyê (Tall Abyad). Οι ρίζες του παρελθόντος,των ισότιμων κοινωνιών της φροντίδας και της κοντινότητας των ανθρώπινων σχέσεων, επιδιώκεται να καταστραφούν.Με την ίδρυση της επιτροπής της Γυναιολογίας στη Γερμανία, θέλουμε να αναδείξουμε αυτές τις ρίζες. Μας εμψυχώνει πολύ και η ρήση των Ζαπατίστας, στο Μεξικό, που λέει: «Θέλουν να μας θάψουν κάτω από τη γη, αλλά ξεχάσαν ότι εμείς είμαστε σπόροι.»
Ως επιτροπή Γυναιολογίας ασχολούμαστε με την ιστορία των Γυναικών, με τη διαδικασία επιβολής της δυαδικής, πατριαρχικής, έμφυλης τάξης, με το κυνήγι των μαγισσών στην Ευρώπη και κυρίως με όλα αυτά που δεν κατάφεραν να καταστρέψουν τότε. Μας ενδιαφέρουν επίσης οι μητριαρχικές, εναλλακτικές κοινωνίες. Στηριζόμαστε στις εμπειρίες των παγκόσμιων κινημάτων των γυναικών, λεσβίων και τρανς και κυρίως στους φεμινιστικούς αγώνες. Εστιάζουμε στις γυναίκες, κατά τη διάρκεια των αντιφασιστικών αγώνων στη Γερμανία και στην Ευρώπη. Με την Γυναιολογία χτίζουμε πάνω στις ήδη υπάρχουσες εμπειρίες των φεμινιστικών και έμφυλων αγώνων και μελετών. Όμως δε στεκόμαστε μόνο στο να ασκούμε κριτική στο εξουσιαστικό οικοδόμημα και στις σχέσεις που αναπτύσσει. Συνδεόμαστε με τη φεμινιστική παράδοση και επιδιώκουμε την αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών και σχέσεων. «Μια κοινωνία δεν μπορεί να είναι ελεύθερη χωρίς να είναι ελεύθερη και η γυναίκα, μία κοινωνία δεν μπορεί να απελευθερωθεί, αν δεν απελευθερωθεί η γυναίκα.» Αυτή η θεμελιακή αρχή της αυτοδιοικούμενης περιοχής της ΒΑ Συρίας, ισχύει και για εμάς, ως νεοϊδρυθείσα επιτροπή της Γυναιολογίας, εδώ στη Γερμανία.
Το Deir ez-Zor είναι μία από τις περιοχές στα βορειοανατολικά της Συρίας στην πλειοψηφία τις οποίας διαμένει αραβικός πληθυσμός, που ανήκει κυρίως σε Αραβικές φυλές Σουνιτών. Αν και η τελευταία από τις πόλεις της απελευθερώθηκε από τον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους πριν από ενάμιση χρόνο, η περιοχή εξακολουθεί να αγωνίζεται κατά μυστικών πυρήνων του ISIS στην περιοχή. Αυτή τη στιγμή, τμήματα της περιοχής βρίσκονται υπό τον έλεγχο του καθεστώτος και άλλα τμήματα είναι αυτοδιοικούμενα και προστατεύονται από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF). Τα δημοκρατικά σχέδια επεκτείνονται στην περιοχή, καθώς η κοινωνία ανοικοδομείται μετά από χρόνια ελέγχου του Ισλαμικού Κράτους, τα οποία έχουν αφήσει πίσω τους περίπλοκη και αναπτυσσόμενη δυναμική.
Ένταση και δυσαρέσκεια επικρατούν μεταξύ των αραβικών φυλών στην περιοχή Deir ez-Zor, στο πλαίσιο μιας σειράς δολοφονιών των οποίων στόχοι έγιναν και κάποιοι από τους ηγέτες και τους προύχοντες των Αραβικών φυλών. Οι δράστες παραμένουν άγνωστοι.
Συγκεκριμένα, η έναρξη των δολοφονιών συνέπεσε με τις συζητήσεις μιας σύμβασης μεταξύ μιας αμερικανικής πετρελαϊκής εταιρείας, της Delta Crescent Energy (DCE) και του SDF, για την ανάπτυξη και την επένδυση σε πετρελαιοπηγές στη ΒΑ Συρία υπό την εποπτεία των ΗΠΑ.
Στο ανατολικό Deir ez-Zor, ειδικά στην πόλη Al-Busayrah και στα χωριά Deban, Al-Shehail και Al-Hawaij, οι δολοφονίες πυροδότησαν ένα κύμα εκτεταμένων διαμαρτυριών. Η οργή για τις δολοφονίες αναπτύσσεται εν μέσω της υποκινούμενης, παραπλανητικής και κατασκευασμένης ατμόσφαιρας από τα μέσα ενημέρωσης που υπάρχουν στην περιοχή. Μέσα από μια εκστρατεία κατασκευασμένων ειδήσεων, τα μέσα ενημέρωσης της αντιπολίτευσης εργάζονται για λογαριασμό διαφόρων κομμάτων που είναι εχθρικά προς την ειρηνική πολιτική συνύπαρξη στη ΒΑ Συρία, δημιουργώντας εσωτερικές διαμάχες και αυξάνοντας σταθερά την ένταση της κατάστασης μέχρι τη βία, καθώς αυτό εξυπηρετεί το συμφέρον αυτών των κομμάτων.
Μετά την απελευθέρωση των Βόρειων και Ανατολικών περιοχών από την τρομοκρατική οργάνωση ISIS, όσοι αντιτίθενται στο SDF αμέσως ξεκίνησαν να δυσφημούν την Αυτοδιοίκηση — παραμορφώνοντας την εικόνα της, προσπαθώντας να πείσουν τον λαό της περιοχής σε μια αφήγηση για Κουρδική κατοχή της Αραβικής γης. Όλα αυτά έχοντας κατά νου ότι χωρίς την παρέμβαση των τοπικών δυνάμεων υπό την ηγεσία του SDF και την αεροπορική κάλυψη του διεθνούς συνασπισμού, θα ήταν αδύνατο για οποιοδήποτε από τα κόμματα που είναι σήμερα εχθρικά προς το δημοκρατικό σχέδιο να είχε απελευθερώσει την περιοχή από την τρομοκρατική οργάνωση του ISIS.
Υπάρχει σημαντική οικονομική πίεση στην περιοχή, ειδικά στη βορειοανατολική ύπαιθρο του Deir ez-Zor, η οποία έχει κακή διοικητική και θεσμική υποδομή για την αντιμετώπιση των αναγκών των φυλών του πληθυσμού, και έτσι οι φυλές απαίτησαν επανειλημμένα από τα τοπικά συμβούλια της Αυτόνομης Διοίκησης να παρέχουν αυτά τις υπηρεσίες, με πλήρες δικαίωμα φυσικά να το πράξουν. Η ανάπτυξη των υποδομών στην περιοχή παρεμποδίζεται σε μεγάλο βαθμό από την ασταθή κατάσταση ασφάλειας, λόγω της παρουσίας μυστικών πυρήνων του ISIS, καθώς τρομοκρατούν τον λαό της περιοχής, και ωθούν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις σε εκστρατείες εναντίον αυτών των πυρήνων, προσθέτοντας στο βουνό των υπαρχουσών δυσκολιών στην περιοχή εμπόδια για την πορεία της (της περιοχής) προς τα εμπρός.
Τα αντιπολιτευόμενα μέσα εκμεταλλεύονται την πολυπλοκότητα αυτής της δυναμικής για να στρέψουν τους ανθρώπους εναντίον τον έναν στον άλλον και κατά της Αυτοδιοίκησης. Εκείνοι που αντιτίθενται στο δημοκρατικό σχέδιο βλέπουν τον αγώνα κατά του ISIS ως αγώνα κατά του λαού της περιοχής. Τα δικαιώματα που υπάρχουν μεταξύ των φυλών αυξάνονται βαθύτερα καθώς χωρίζονται μεταξύ των δυνάμεων του SDF, του καθεστώτος και των Σύριων μισθοφόρων που ευθυγραμμίζονται με την Τουρκία και το Ιράν.
Η Τουρκία, το Συριακό καθεστώς και η Ρωσία επωφελούνται από αυτή τη διαφωνία και ασκούν ανατρεπτικές πολιτικές στην περιοχή από την απελευθέρωση της περιοχής από τον έλεγχο του ISIS.
Όσον αφορά το ερώτημα ποιος είναι πίσω από τις δολοφονίες, καμία από αυτές τις δυνάμεις δεν μπορεί να αποκλειστεί. Το καθεστώς του Μπάαθ προσπαθεί, με όλες τις διαθέσιμες δυνατότητες, να χτυπήσει την εσωτερική ειρήνη και να εκμεταλλευτεί τις φυλές για να αντιμετωπίσουν τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις και τον Διεθνή Συνασπισμό, προκειμένου να διασφαλιστεί η μη δυνατότητα πυροδότησης της φλόγας της διεθνούς αναγνώρισης της Αυτοδιοίκησης. Η Τουρκία είναι ένας από τους σημαντικότερους δικαιούχους της διαμάχης στη ΒΑ Συρία και η καταστροφή της σχέσης μεταξύ του SDF και των φυλών είναι πάντα στην ημερήσια διάταξή της — έτσι έσπευσε να καταδικάσει την πρόσφατη συμφωνία πετρελαίου.
Πρόσφατα, προέκυψε μια κατάσταση έντονου ανταγωνισμού μεταξύ του Συριακού καθεστώτος, των συμμάχων του και της Τουρκίας, για να κερδίσει την εύνοια των Αραβικών φυλών, καθώς αυτές οι δυνάμεις συνειδητοποιούν ότι η απομάκρυνση των αμερικανικών δυνάμεων από την περιοχή δεν θα είναι εύκολη υπό το πρίσμα της ανισορροπίας της εξουσίας και ότι το καλύτερο στοίχημά τους είναι να καταβάλουν περισσότερες προσπάθειες στον λαό της περιοχής και να υποκινήσουν μια λαϊκή εξέγερση εναντίον του SDF και του συνασπισμού.
Υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι το καθεστώς ήταν πίσω από τις επιχειρήσεις δολοφονίας. Μία από τις ενδείξεις ήταν η συνάντηση μεταξύ του καθεστώτος και των φυλών στο Deir ez-Zor μετά την οποία ήρθε η ανακοίνωση του σχηματισμού ενός στρατιωτικού συμβουλίου από όλες τις φυλές της φυλής Al-Akidat υπό την ηγεσία του καθεστώτος Assad, το οποίο κάλεσε τον κόσμο να ξεσηκωθεί εναντίον του SDF. Όταν το καθεστώς δεν έλαβε αυτή την υποστήριξη που αναζητούσε από τις φυλές, απάντησε με βομβαρδισμούς. Μια άλλη ένδειξη προέρχεται από τις δηλώσεις του Abdurrezak Nawaf Al Qatay, ο οποίος ομολόγησε ότι εργάζεται ως μέλος ενός προγράμματος του Συριακού κράτους, του οποίου τα μέλη επιδιώκουν να στοχεύσουν στη γνώμη των ηγετών των φυλών και να προωθήσουν τον αραβικό εθνικισμό.
Το ερώτημα ποιος ακριβώς είναι υπεύθυνος για αυτές τις δολοφονίες δεν έχει ακόμη απαντηθεί με βεβαιότητα, αλλά είναι σαφές ότι υπάρχουν δυνάμεις στην περιοχή που βλέπουν τη συμφωνία μεταξύ SDF και DCE και τι αντιπροσωπεύει ως απειλή για τα συμφέροντά τους και είναι πρόθυμοι να καταβάλουν μεγάλες προσπάθειες για να διατηρήσουν αυτά τα συμφέροντα — καταστρέφοντας τους δεσμούς μεταξύ των ανθρώπων και ωθώντας την περιοχή σε αναταραχή.
Παρά τις αντιδημοκρατικές αυτές προσπάθειες, η περιοχή συνεχίζει να προοδεύει. Πολλά έχουν χτιστεί στο σύντομο χρονικό διάστημα από την απελευθέρωση του Deir ez-Zor και η πλειοψηφία των ανθρώπων στην περιοχή είναι υπέρ του συστήματος της Αυτοδιοίκησης. Το σύστημα του Δημοκρατικού Συνομοσπονδισμού ταιριάζει στις ανάγκες της περιοχής και μέσω αυτών των διαδικασιών Αυτοδιοίκησης έχουμε δει λαούς πολλών θρησκειών, εθνοτήτων και φυλών να ενώνονται και να οργανώνουν τη ζωή τους. Το SDF δεν έχει μικρό έργο στην περιοχή καθώς διεξάγει επιχειρήσεις εναντίον των μυστικών πυρήνων του ISIS ενώ συνεχίζει να ενισχύει τις σχέσεις μεταξύ των φυλών και των λαών, αλλά ως συνήθως, έχουν αναλάβει το καθήκον, επιβεβαιώνοντας τη δήλωση της Γενικής Διοίκησης του SDF ότι:
«Οι δυνάμεις μας, οι οποίες αποτελούν στόχο πολιτικών δυσφημίσεων μέσω του τύπου και μέσω στρατιωτικών επιθέσεων στο πεδίο, έγιναν αποδεκτές και διεκδικήθηκαν από όλους τους λαούς που ζουν στην περιοχή. Τονίζουμε για άλλη μια φορά. Ο πρωταρχικός στόχος του SDF είναι να καταστρέψει την τρομοκρατία του ISIS.»
Womed Defend Rojava - Επιτροπή Αθήνας 